آیا ارزهای دیجیتال مردمی، میتوانند مردمی باقی بمانند؟
این پرسش به ظاهر ساده درون یک بحث پیچیده قرار دارد که در حال حاضر پیرامون ارزهای دیجیتال بزرگ در گرفته است. توسعهدهندگان پروژههای مختلف مانند اتریوم، مونرو و زیکش به شدت از ورود شکل جدیدی از سختافزار که میتواند تعادل کنونی موجود در شبکه آنها را برهم بزند عصبانی هستند.
برنامهی مدار یکپارچه خاص (ASIC) در واقع یک تراشهی کامپیوتری است که هدف از طراحی آن این است که اپراتورها از پاداشهای شبکهشان سهم بیشتری دریافت کنند. این سختافزار در حال حاضر برای استخراج تعداد محدودی از ارزهای دیجیتال در دسترس است که در گذشته فقط توسط افرادی که از سختافزار GPU استفاده میکردند محافظت میشدند.
با این حال، مسئلهی اصلی دسترسی واقعی و باز بودن این پروتکلها است.
برای درک بهتر این موضوع، بررسی و تحلیل آنچه در «فرایند استخراج» روی میدهد بسیار مهم است. فرایند استخراج به عملی گفته میشود که طی آن، هر کسی میتواند یک سختافزار کامپیوتری را که از آن استفادهی خاصی نمیکند در اختیار شبکه ارز مربوطه قرار دهد.
دلایل مخالفت با ASIC چیست؟
اتریوم، مونرو و زیکش در حال حاضر با استفاده از سختافزار و کارتهای گرافیکی GPU استخراج میشوند و این کار برایشان فقط چند صد دلار هزینه بر میدارد. اما ASICها گرانتر هستند و فقط برای یک استخراج بهینهسازی شدهی خاص طراحی میشوند. یکی از مهمترین شکایتها علیه ورود این محصولات جدید همین مسئله است.
به همین دلیل است که GPUها قادر به همزیستی با ASICها نخواهند بود، زیرا ورود آنها به دنیای ارزهای دیجیتال سبب بالا رفتن نرخ هش (سرعت انجام عملیات ریاضی در استخراج) میشود که به این ترتیب استخراجکنندگانی که از GPU و سختافزارهای دیگر استفاده میکنند ضرر خواهند کرد.
تهدید و فرصتی که در حال وقوع است تقسیم کاربران ارز دیجیتال است که بسیاری از آنها ممکن است قبلا روی محصولاتی سرمایهگذاری کرده باشند که اکنون دیگر از دور خارج شدهاند.
به عنوان مثال، یکی از استخراجکنندگان زوکو ویلکاکس (خالق زیکش) را متهم کرد که به اندازهی کافی از افرادی که در کمک به ارزشگذاری شبکه سرمایهگذاری کردهاند حمایت نمیکند.
این ماینر در فرومِ زیکش نوشت:
شما حقنشناس هستید. پذیرش مسئلهی استخراج از طریق ASIC یعنی اینکه هر ماینر که از زیکش پشتیبانی کرده است باید جابهجا شود و ناگزیر ارزها و سرمایهاش را به یک سختافزار جدید منتقل کند.
به همین ترتیب، بسیاری از استخراجکنندگان تهدید میکنند که سختافزارشان را به جای دیگری خواهند برد یا نسخههای دیگری از ارزهای دیجیتالی که استخراج میکنند ایجاد خواهند کرد. آنها میتوانند با کپی کردن پایگاه رمز این کار را انجام دهند.
هفتهی گذشته مونرو (ارز دیجیتالی که از سیستم حفاظت privacy-centric استفاده میکند) یک هاردفورکبه صورت یک ارتقای نرمافزاری سراسری اجرا کرد تا کسی نتواند از ASICها در شبکه استفاده کند. در مقابل، سه گروه از کاربران نسخههای فورک خودشان را با اسامی مونرو کلاسیک، مونرو اورجینال و مونرو زیرو ایجاد کردند تا نشان دهند با این کار موافق نیستند. (هر یک از این نرمافزارهای جدید با ASIC سازگار و پذیرای آن هستند.)
این تفاوت نظرات بین موافقان و مخالفان ASIC در شبکه کاربران مونرو، نمونهای از نظرات متضاد در میان سایر کاربران ارزهای دیجیتال دیگر است.
به عنوان مثال، توسعهدهندگان اتریوم با صراحت علیه نظر ویتالیک بوترین (خالق اتریوم) درباره ضرورت یک هاردفورک اضطراری بر ضدِ ASICها صحبت کردهاند و به او توصیه کردند دست به چنین اقدامی نزند. با این حال، یک استخراجکنندهی اتریوم دیدگاه بوترین را همانند «سیلی به صورت» دانست.
این استخراجکننده نوشت:
هر کس تصور میکند میتواند مردم را متقاعد کند که جامعهی اتریوم مخالف یک هاردفورک برای جلوگیری از ASICها است سخت در اشتباه است.
در مقابل، گروه توییتری وِرتکوین در یک توییت توضیح داد که با اقدامات ضروری موافق است.
آنها گفتند:
از شنیدن اخبار مربوط به ASICهای احتمالی که برای اتریوم ایجاد شده است واقعا متاسفیم. دیگر زمان آن رسیده است که در برابر استخراج انحصاری ایستادگی کنیم.
و البته همین سروصداها در جامعهی زیکش نیز وجود دارد.
به دنبال هشدار یکی از ماینرهای زیکش در یک فروم با این مضمون که «ارز دیجیتالی که قادر به حذف ASIC ها نیست باید انتظار پیامدهای آن را داشته باشد» بنیانگذار زیکش به کویندسک گفت:
احتمال میدهم ضررهای فورککردن برای جلوگیری از امکان ماینینگ با ASICها بیشتر از مزایای آن باشد.
افزون بر همهی اینها، فیل دایان (پژوهشگر IC3) تلاشهای ضد ASIC را چیزی شبیه سانسور کردن دانست. برخی دیگر بر این باورند این تلاشها قدرت تیم توسعهدهندهی اصلی را افزایش میدهد.
با وجود این شکایتها به نظر میرسد افرادی که در برابر مخالفان ASIC قرار گرفتهاند اقلیت جمعیت حاضر در این مناظرات را تشکیل میدهند.
برای اینکه تعداد مخالفان و موافقان در این رابطه مشخص شود تعدادی نظرسنجی در توییتر انجام شد که نشان داد اکثریت متمایل به هاردفورکهای ضد ASIC هستند. روندی که به ویرایش الگوریتمی که زیربنای رمزنگاری را تشکیل میدهد نیاز دارد.
چنان کن آنچه خواهی
با این حال، آنها که در سوی دیگر مناظره هستند عصبانی نمیشوند. در حقیقت دیدگاههایی که مینویسند طوری است که انگار میگویند به درک!
برای مثال، راب استامف (مدیر شبکهی اترماینینگ برای استخراج اتریوم) در گفتگو با کویندسک گفت:
اگر یک توسعهدهنده بر این باور است که میتواند اتریوم را بهبود ببخشد و آرزوی راهاندازی فورک خودش را دارد میتواند آن را انجام دهد.
از سوی دیگر رهرار (توسعهدهندهی اصلی مونرو) طی یک تماس تلفنی با کویندسک گفت:
دلیلی برای دلخوری و عصبانیت از گروههای مختلف مونرو وجود ندارد. مردم باید بدانند که میتوانند درباره مسائل مختلف نظرشان را بیان کنند.
همه این بحثها از وقتی شروع شد که بنیانگذار اتریوم از ضرورت اقدام علیه حضور ASICها برای استخراج و انتقال آن از اثبات انجام کار به اثبات سهام سخن گفت. بوترین در یک جلسه که به تازگی برگزار شد به توسعهدهندگان گفت:
ASICها با ارتقا از بین میروند بنابراین جای نگرانی وجود ندارد. اگرچه هنوز زمان مشخصی برای رسیدن به توافق نهایی دربارهی این تغییر وجود ندارد.
استامف دربارهی علاقهی توسعهدهندگان اتریوم به تغییردادن شرایط استخراج گفت:
استخراج همیشه از روز اول با چنین مسائلی مواجه بوده است. این فقط شبیه یک بمب است که هر لحظه ممکن است منفجر شود.
ویلکاکس به کویندسک گفت:
شاید به جای آن باید روی راهحلهای مانند انتقال به اثبات سهام کار کنیم یا اینکه باید از دست شرکتهای سختافزاری بزرگ مانند Nvidia یا هوآوی برای فروش ماینرهای سختافزاری به هر کسی عصبانی باشیم.
دیدگاه سارانگ نواتر (اسم مستعار یک توسعهدهندهی مرکز پژوهشی مونرو) این است که سقوط بین ۷۰ تا ۸۰ درصدی نرخ هش که بعد از اجرای هاردفورک اتفاق افتاد ثابت کرد که ASICها به طور مخفیانه در شبکه استفاده میشدند و پس از آن همه ناپدید شده بودند.
یک توسعهدهندهی مونرو به نام «هایک» (hyc) به کویندسک گفت:
کاربران همواره نظرات مختلفی دارند. به نظر میرسد تیم توسعهدهندهی تعهدش را برای زمینهسازی استخراج عادلانه انجام داده است.
منبع:coindesk.com
تهیه شده توسط وسایت آتادکس